Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Salix cinerea & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Orle

Salix cinerea

Salicaceae

Noms en français : Saule cendré, Saule gris.

Descripcioun :
L'orle es un aubret à port de bouissoun proun pelous sus tóuti si branco (fin qu'à dos annado). Se pòu engana emé l'amarinas, Salix caprea mai pèr aquéu si fueio soun larjo vers lou mitan alor que pèr l'orle, lou mai larg s'atrobo vers lou bout. En mai d'acò l'amarinas èi rapidamen pu pelut sus li ramo. Coumpara emé l'amarinas.

Usanço :
Lou bos, eisa à fendescla, pòu servi pèr la banastarié o pèr fabrica un mouloun de pichòti causo. Tóuti li rusco de sause caupon de salicino que douno d'acide salicilì dins lou cors, ço qu'ajudo à abeissa li fèbre e lucha contro lou mau d'os.

Port : Aubret
Taio : 1 à 3 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Salix
Famiho : Salicaceae


Ordre : Malpighiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 5 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Ribiero - Bos umide
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleotemperado
Ref. sc. : Salix cinerea L., 1753

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Salix cinerea & Taraxacum officinale

C
R
C
C
C
C
C
C

Coumpara Orle emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò